Van Kerkepad, Pastoors en Paepsche stoutigheden 17-18de eeuw
In de jaren 1970en 1980 was Kerkepad een van de hoogtepunten in de TV series van de NCRV. Dit zomerprogramma gooide alom in den lande hoge ogen. Alle protestantse kerken en ook vooraf geselecteerde katholieke kerken deden ijverig mee. Voor ons, politiek ongeschoolden, is nog steeds een raadsel waarom de KRO hier niet de kar heeft getrokken of minstens deel genomen aan publiciteit en uitvoering. Men wist toch, dat alleen de RK Kerken de volle aandacht zouden krijgen. Bij een bezoek aan een kale Calvijnse tempel stond je binnen de kortste keren weer buiten. En de andersdenkende, welke voorheen nooit een stap in een Rooms gebouw zouden zetten, keken hun ogen uit. Het CDA is toch een accordaat tussen confessionele divers denkenden. En juist, omdat de NCRV, een andere geloofsomroep, dit evenement organiseerde, deden de pastoors nog extra hun best en trokken alle registers open, om bij kerkorgeltermen te blijven. En als je heden ten dage in oude kerkjes om je heen kijkt en ziet hoe protestanten moeite doen om in hun schamele interieurs, overgekalkte fresco's weer voor de dag halen, krijg je van ontroering tranen in de ogen. Wij zijn ooit in een gereformeerd kerkje geweest, waar uitsluitend en alleen een avondmaalsbeker en een bijbel tot de kostbare kerkbenodigdheden behoorden. De preekstoel en de doopvont niet meegerekend, want die stonden er al van voor de reformatie. Buiten onze belangstelling voor alle goud en zilveren attributen en andere kerkschatten, besteedden wij altijd veel aandacht aan de historie van de deelnemende RK Parochies. Vooral de lijsten van pastoors en kapelaans uit het verleden liepen wij steevast na en speurden naar bekende namen. Mill is bepaald niet een voedingsbodem gebleken voor heilige roepingen. Maar wat onze dorpsgemeenschap de wijngaard des Heeren instuurde, was wel kwaliteit. Voorlopig staan op ons lijstje de volgende priester: kapelaan Scetters, pastoor Geert Hendrickx, pastoor Arnold van Mil, vicaris Jacobus Nelissen en Hendric Ermers.
Bij akte van 19 oktober 1655 doet Willem Scetters zijn heere boerderij De Schettering over aan zijn schoonzoon Peter Bongaerts, gehuwd met Merrij Scetters.
Zijn zoon en beoogd opvolger Aert Willem Scetters is dan al vanaf 1630 kapelaan in de parochie Heilige Vincentius te Velp bij Grave.
Uitoefening van de Roomse godsdienst was in deze tijd van de reformatie verboden. Behalve in Velp, dat behoorde weliswaar tot het Land van Cuijk, maar was als enclave ingedeeld bij het Land van Ravenstein. Daar mocht men open, vrij en blij het Rooms Katholieke geloof belijden. Pastoor en Kapelaan konden samen de toevloed aan van gelovigen uit de onderdrukte regio's. Ook deed men vanuit deze -vrijstaten- bedieningen in bijvoorbeeld Maas en Waal en de rest van het Nederambt van het Land van Cuijk. Vooral de diensten van de paters van Megen waren vermaard en werden door de andersdenkende steeds genoemd als Paepsche Stoutigheden. Missiewerk zeiden de Franciscanen! Er kwamen ook andere rampen voor in deze tijd . Mogelijk heeft onze kapelaan deze gevaren niet meer meegemaakt. In 1674 staat de Vincentius Kerk van Velp in vuur en vlam. Opzettelijk in brand gestoken onder bevel van de Markies de Camily die we al kennen uit het rampjaar van Grave.
Als pastoor zijn we Scetters niet meer tegengekomen. Wel zijn opvolgers, kapelaan Hendricus Ermers . Deze wordt enkele jaren later (1668-1680) pastoor van Middelaar, weer een parochie, die vanwege Cleefs bestuur buiten de reformatie valt. Ook Geert Hendrickx (1767-1787) Millenaar van geboorte heeft als pastoor , deze parochie gediend.